Op de afgesproken tijd staat ze voor de deur. Ze heeft een kleuranalyse geboekt en haar vriendin is meegekomen. Ik zie heel veel mensen in mijn winkel, maar deze vriendin komt me vaag bekend voor.
Ik kan er zo niet opkomen en ik besluit eerst een lekkere kop koffie voor de dames te maken.
Dan laten we de kleurdoeken het werk doen. Door de daglichtlamp zien we goed wat de
weerkaatsing van het licht met de huid doet. De dame in kwestie blijkt een prachtige herfstdame.
Met een schuin oog kijk ik toch af en toe naar haar vriendin, die vanaf haar stoel meekijkt. ‘Ik zie
duidelijk verschillen’, zegt ze eerlijk. Mijn brein draait nu op volle toeren. Ik weet nog dat ik haar
geanalyseerd heb. Maar de trui die ze draagt maakt haar huid heel onrustig. Dan vraag ik het maar gewoon. ‘Wat kwam er eigenlijk uit jouw kleuranalyse?’, vraag ik haar.
‘Ik ben een lentetype’, zegt ze spontaan. Mijn hart maakt een sprongetje. Nu weet ik het weer. En
geen wonder dat ik onrust zie. Ze heeft namelijk een trui aan die past bij het herfstpalet.
Terug in de winkel past de nieuwe herfstdame haar items. Het staat haar allemaal prachtig. ‘Ik moet toch zelf nog een beetje wennen’, zegt ze eerlijk. Dat begrijp ik goed. Het heeft soms even tijd nodig om te landen en dat is helemaal niet erg. Bij de lentedame begint het nu ook te kriebelen met alle kleurrijke lente-items die echt aan het voorjaar doen denken. Ik laat haar een aantal stukken zien die het bij haar heel goed doen. ‘Ik zie dat mijn huid heel mooi rustig wordt’, zegt ze blij als ze de paskamer uit komt. ‘Dit is echt veel mooier.’ Dat begrijp ik helemaal.
De herfstdame is ook enthousiast. ‘Mag het kaartje van deze jeans? Dan houd ik ‘m meteen aan.’
Ook dat mag, dat gebeurt hier echt veel vaker. Zo fijn om dames blij te maken met een broek die
echt goed zit.
Het was weer een bijzondere ochtend die ik graag met jullie wilde delen.
Liefs,
Dorris